12-04-2013:
Weer onder volledige narcose voor de laatste operatie, dus ik maak er niks van mee!
Na de operatie, heb ik al snel de chirurg bij mijn bed…
Hij geeft aan dat de operatie goed is gegaan, de amputatie is zoals gepland door de knie gegaan.
Ik lig nog op de morfine en ketamine aangesloten, dus gelukkig ook bijna geen pijn.
De komende dagen moet ik eerst flink aansterken, want door de koorts en alle operaties, ben ik verre van fit!
De dagen na de operatie gaan goed, ik sterk goed aan, en gelukkig blijft de koorts nu weg!
De sonde-voeding kan er ook snel weer uit, ik kan weer fatsoenlijk zelf eten!
Ik word hier goed verzorgd, en ook hier gelukkig gezellige zusters 😉
Ook blijven de kaarten, bloemen en zakken snoep binnenstromen, zelfs van klanten van mijn werk!
Dat helpt me er zeker doorheen!
Na een week rustig in bed hersteld te hebben, wil de fysio met me aan de slag!
Ik moet weer op mijn goede been kunnen staan, en met krukken kunnen lopen!
Eerst is het al zwaar om alleen al te gaan staan… Ik heb 7 weken alleen maar in een ziekenhuisbed gelegen, dus zelfs mijn goede been is al zijn kracht verloren…
In de dagen erna, komt gelukkig de kracht al langzaam terug in mijn been, en moet ik gaan oefenen met het afhangen van mijn linkerbeen.
Door de wond is dit in het begin nog pijnlijk, en hou ik dit niet langer dan 10 seconde vol.
Het is wel belangrijk dat ik dit kan, want als ik met krukken wil lopen, moet het been wel kunnen hangen!
Gelukkig gaat het elke dag een stukje beter, en knap ik ook steeds verder op!
2 weken na de operatie, kan ik mijn been 2 minuten laten hangen zonder al teveel pijn!
De fysio is erg tevreden, en nadat hij me heeft geleerd hoe ik met krukken een trap op en af kan, mag ik eindelijk naar huis!!
Daar kan ik dan verder aansterken, en word ik aangemeld voor revalidatie bij het Militair Revalidatie Centrum in Doorn.
Uiteindelijk, 2 maanden na het ongeluk weer thuis, en nu hard werken aan herstel!
Jeetje Ronnie wat een verhaal, ben geschokt en vol ongeloof te gelijke tijd. Maar moet je bekennen een echte topper ben je wel. Wat een doorzetter ben je zeg. Ik hoop dat alles nu wat beter met je gaat. Nog steeds wensen wij Ton, Yvon en ik natuurlijk je heel veel sterkte toe en hopen dat je snel weer loopt, zwemt en natuurlijk straks ook weer op je geliefde ski's kan staan.
Dikke kus Daisy
Respect Ronny
Keep going strong
gr Rudy
Inderdaad hetzelfde als de comments boven.
Kwam hier via GoT en keep up the positive attitude!!!!!
Ook ik ben hier terecht gekomen via GoT, ik heb je hele blog met open mond gelezen … wat een verhaal. De rode lijn in het verhaal is duidelijk dat jij een postieve doorzetter bent! Heel veel sterkte gewenst en hopelijk kan je snel je doel halen, skieeen!!
Gr, Rense (aka Renzo4000)
Hey Ronnie,
Ik heb je verhaal gelezen omdat ik daar specifiek naar zocht. (Huh?). Ik was erbij toen het ongeluk gebeurde. Ik was één van de omstanders die naar je toe liep en hielp toen je op de trampoline lag (chinese jongen). Tijdens een aantal maandagen erop hoorde ik van anderen dat je been geamputeerd moest worden. Ik zat 10 minuten met een open mond en werd misselijk toen ik het hoorde. Heb de rest van de avond toen niet meer getraind… Tot de dag van vandaag denk ik daar nog steeds aan. Erg heftig hoe je leven in 1 seconde veranderde. Hoe sta je er nu onder? Ik ben heel erg benieuwd.
Gr. Ansley Chung